“მე პროგრამადე დაპროგრამებული ვიყავი სხვადასხვა მცდარი წარმოდგენებით სამყაროზე, სრულიად დაშორებული რეალობას, რეალობის აღქმას. ბევრი ბავშვობიდან მოყოლებული წარმოდგენები,წყენები თან მსდევდა და მბოჭავდა ბევრ რამეში. ასევ თავდაჯერებული არ ვიყავი არაფერში, ჩემი თვის სიყვარული რა იყო საერთოდ არ ვიცოდი- უფრო ეგოისტობა გამოდიოდა ეს ყველაფერი ვიდრე სიყვარული. პროგრამის შემდეგ ბევრ წარსულის სურათებს წყენებს სხვანარიად შევხედე და გავთავისუფლდი მათგან. უფრო მეტად გახსნილი გავხდი, თამამი. აღარ მეშინია სხვების აზრის რას იტყვიან ისინი ან რას გაიფიქრებენ. ბევრი რამ გავცნობიერე მშობლებთნ, მეგობრებთან, და საკუთრ ოჯახთან მიმართებაში. ბევრი დამოკიდებულება შევცვალე მიმღებელი გავხდი იმის რაც არის. მივხვდი რომ მე ვარ ყველაფრის წყარო რაც ჩემს ცხოვრებაში ხდება, ჩემშია ღმერთის ხმა და მას უნდა მოვუსმინოთ ანუ საკუთრ თავს (აბა ისე ღმერთი ვერ ჩამოვა და ვერ გეტყვის ასე და ასე მოიქეციო) ეს ყველა პასუხი ჩემშია და ხშირად და გულდასმით მინდა მას ვუსმენდე მუდამ.
სამუშაო არის ძალიან კარგი ინსტრუმენტი საკუთრ თავზე მუშაობის, ზუსტ საჭირო და აუცილებელ კითხვებს უსვამ საკუთარ თავს და იძიებ ფიქრს, მტკიცებულებას. ფაქტიურად გამომძიებელი ხარ, დამნაშავეს ეძებ, რეალურად დამნაშვე არავინ არის შენი თავის გარდა. ფიქრის გამოკვლევის შემდეგ ხვდები რომ რეალობა და არსებული სიტუაცია წყენები თუ დამოკიდებულებები მხოლოდ შენი ფანტაზიის ნაყოფია და შენ შექმენი. მე დამეხმარა ბევრი ჩემი წარსული შემთხვევბის გამოკვლევაში და მათ განეიტრალებაში.
ამ პროგრამას დიდი ხანია უკვე რეკომენდაციას ვუწევ ჩემს საახლობლო წრეში. ამ პროგრამის მთავარი რეკომენდაციაა, რომ ის გაძლევს იმას რაც შენ გჭირდება (მოცემული მომენტისთვის შენი შინაგანი სამყაროს ფიქრების წყენების ბრაზების და აშ მიხედვით), რისთვისაც მზად ხარ უკვე, რასაც ამდენ ხანს ეძებდი უბრალოდ არ იცოდი რა იყო ეს. და აი აქ მიხვდები ზუსტად ამ ყველაფერს. “
“პროგრამამდე ვიყავი ძალიან კომპლექსიანი რომელსაც არშეეძლო ელენტარულად დაეწყო ის ურთიერთობაც კი რომელიც მისთვის სასიამოვნო იქნებოდა, ვიყავი გაუწონასწორებელი, არაკომუნიკაბელური, ნეგატიური ფიქრებით დატვირთული, კრიტიკოსი, მოუხერხებელი და არათავისუფალი ჩემს თავთან. კიდე ბევრი რამ დავამარცხე უბრალოდ აქ რო ვწერო ვერ დავასრულებ. ამ პროექტიშ შემდეგ კი აღმოვაჩინე ჩემი თავი ისეთი ისუსური და მოუვლელი რომელსაც დღითიდღე სჭირდება მოვლა და განვითარება. აღიარება ვისწავლე საკუთარ თავთან. ვინც მაკრიტიკებ ვიღებ და ვაანალიზებ ეს არის არაჩვეულებრივი ვერ აღვწერ რა მაგარი გრძნობა. ამის მაგალითი დღესაც მქონდა თუ როორ გამაკრიტიკის და მე ის მივიღე ისე რომ არ გავბრაზებულვარ და გამოსწორებაზე დავიწყე ფიქრი.
პროგრამამ უდიდესი გადატიალება მოახდინა ჩემში. მზემ გამოანათა რომელიც აღარასდროს ჩაქრება თუ მე ვიქნები უშიშრად და ძლიერი ყველაფრის წინაშე. ყბელაზე მაგარი კი ის არის რომ რასაც წერ ჰაერიდან მოსული სიტყვები არარის და ამ ყველაფერს განცდები გაწერინებს.
მე სულ სხვა მაკა ვარ, მხიარული, მიმღები, უკომპლექსო, უფრო სანდო და თბილი. მონდომებული და უშიშარი.
“სამუშაო” კი ჩემი ყოველდღიური ხელსაწყოა რომელსაც გონებით ვატარებ და გულს ვაკეთებინებ ამ სამუშაოს. სამუშაო არის უძლიერესი. მე შეყვარებული ვარ ამ პროექტზე. ის ჩემი გონების ინსტრუმენტია თუ როგორ გავთავისუფლდე ცუდი ფიქრებისგან.”
