“ეს პროგრამა მომწონს იმიტომ, რომ არის ხანგრძლივი და ინტენსიური, კიდევ იმიტომ, რომ ცხოვრებაში მნიშვნელოვან ყველა ასპექტს მოიცავს.
მომწონს იმიტომ რომ აქ არის უპირობო მიმღებლობა და უამრავი ადამიანი, რომელიც ჩემსავით ცდილობს გაერკვეს საკუთარ თავში, ჩემსავით მუშაობენ და უდიდესი მხარდაჭერის და სიყვარულის წრეა, სადაც თუ მოხვდი შეუძლებელია შენც იგივე არ იგრძნო, იგივე არ გააკეთო სხვების მიმართ.
და კიდევ, ძალიან მნიშვნელოვანია თვითონ ეს მუშაობის სტილი, „სამუშაო“, ძალიან ძლიერი დავალებები, ტელეკლასები სადაც სხვების პარალელურად შემიძლია ვიმუშაო და ბევრჯერ აღმომიჩენია ისეთი ფიქრი რომელიც მე არ მქონდა ცნობიერში და ალბათ არც ვიმუშავებდი სხვებს რომ არ გაეჟღერებინათ.
რეკომენდაციას ვუწევ ამ პროგრამას, როგორც სიყვარულის და მხარდაჭერის სივრცეს.
ამ პროგრამამ მომცა ტოლერანტობა, მხარდაჭერა, უპირობო მიმღებლობა, სიყვარულის უდიდესი ძალა, დამანახა რომ მარტო არ ვარ. გამოცდილება, მეგობრობა, ლოიალობა. თითოეულ მონაწილესთან ერთად ეს პროგრამა ხდება ცოცხალი ორგანიზმი, რომელიც სიყვარულს ასხივებს და სულ უფრო და უფრო იზრდება, მეტად ანათებს, კაშკაშებს და ათბობს ყველას ვინც მასთანაა.
ამ პროგრამაში მივიღე ცოდნა, გამოცდილება როგორ ვიმუშაო საკუთარ თავზე დამოუკიდებლად, ანუ აღარ ხარ დამოკიდებული მუდმივად სხვაზე, თვითონ სწავლობ, იძენ ინსტრუმენტს რომელიც ნებისმიერ წამს შენთანაა და მზადაა შენს დასახმარებლად.
ამ პროგრამამდე ვიყავი ადამიანი, რომლის სქესის პირობითი იყო, ვერ ვაძლევდი უფლებას ჩემს თავს ვყოფილიყავი გოგო, ქალი, ვიყავი უამრავ ფიქრში, ისტორიაში, რწმუნებულებებში გახვეული, სქლად მეცვა გარშემო ეს ფენა, ისე სქლად რომ აღარ ჩანდა ვინ იყო ამ ყველაფრის მიღმა, მუდმივად მოუხერხებლად და დისკომფორტში ვგრძნობდი თავს ამის გამო, ვიტანჯებოდი, არ ვიცოდი ვინ ვიყავი, აღარც კი მახსოვდა რეალურად როგორი ვიყავი..
ამ პროგრამის შემდეგ მე გავიხადე ეს სქელი ქურქი, დავინახე გოგო, რომელიც იყო ბავშვი და მე ამ ბავშვს შევურიგდი, ახლოს გავიცანი, დავუმეგობრდი და ამავე დროს ვარ ქალი, რომელიც მშვენიერია და ყველაფერს საუკეთესოს იმსახურებს, მსუბუქად ვარ, ნამდვილი ვარ, ვაგრძელებ საკუთარი თავისთვის მუშაობას ფიქრებზე. აქ და ამჟამად ცხოვრებას ვსწავლობ, ძალას და სიმყარეს ვგრძობ ჩემში, შინაგანი ღიმილი მეტყობა სახეზე, ჩემი სხეული უფრო მოქნილია, უფრო ლაღია, უფრო დახვეწილია.
არ ვიცი რა ეშველებოდა ამ გოგოს მე რომ ამ პროგრამაში არ ჩავრთულიყავი, როგორ იქნებოდა დღეს, კიდევ რამდენ უარყოფით ფიქრს დაიმატებდა და მიიწებებდა უარყოფით იარლიყებს, ასე ნელ-ნელა გადაიქცეოდა ფიქრების გროვად და სამყაროში კიდევ ერთი ადამიანი ტანჯვაში გაატარებდა ცხოვრებას, მაშინ როცა სამყაროს სულაც არ სჭირდება ეს მსხვერპლი ჩვენგან, მაშინ როცა ის მხოლოდ ჩვენს დახმარებას ცდილობს და საკუთარ თავთან დაბრუნებაში გვეხმარება. მიხარია რომ ვარ, აქ ვარ და ასეთი ვარ.”
